Jan denkt hardop

---

 

2010-04-01 -IETS OM OVER NA TE DENKEN.

 

Het is al weer een hele tijd geleden dat ik mijn moeder heb geknipt. Mijn moeder is 81 jaar en vanaf het moment dat ik naar de kappersschool ben gegaan knip ik haar.

 

En dat is een hele lange tijd en dat zie ik als ik in de spiegel kijk een kalende man wit haar en niet zo jong meer. Wat is het leven toch een slijtageslag, vooral als je naar foto’s kijkt van een tijdje terug. Zelf heb je dat niet zo in de gaten maar als je iemand lang niet gezien hebt dan zeggen ze vaak, wat zie er goed uit! Dank je de koekoek ze bedoelen gewoon wat ben je oud geworden.


Heel vaak zeggen ze tegen mij, jij ziet er zo goed uit omdat je een jongere vrouw hebt! Misschien is dat ook wel zo maar die rimpels krijg ik niet meer weg met een crèmmetje. Langzaam maar zeker begint de weg van het leven zich af te tekenen op mijn gezicht. Inmiddels heb ik mijn lange manen aflaten knippen en ineens krijg ik weer complimenten. Dat doet je goed. Ook begin ik steeds meer op mijn moeder te lijken bij haar is de slijtage slag ook goed te zien maar dat mag als je 81 bent.


Mijn ouders, allebei nog in goede staat, (lijkt wel een advertentie voor marktplaats!) ik bedoel het gaat heel goed met ze wonen nog gewoon zelfstandig en het gaat prima met ze, en zo voel ik dat ook, eigenlijk geen zorgen om ze. Helaas wonen ze niet dichtbij dus ff langs doe je niet zomaar je moet het altijd plannen, maar dat komt voor iedereen bekent voor, denk ik. In mijn gevoel zijn ze onsterfelijk en gaan ze gewoon nooit dood.


Als mijn moeder vraagt Jan wanneer kun je mij knippen dan denk ik dat komt wel maar tegelijk denk ik ja wanneer. Of zal ik hier naar de kapper gaan vraagt ma dan! En dat wil ik natuurlijk ook niet. Tegelijk is het een rede om weer eens langs te gaan. Woensdag kwam Lenie langs op de zaak, en ze vertelde mij dat haar moeder was overleden 100 jaar is ze geworden een pracht leeftijd maar ook Lenie gaat haar moeder missen al is ze 100 geworden.


Mijn moeder is 81 en op de schaal van 100 heeft ze nog 19 jaar, mijn vader is 87 dat is op de schaal van 100, 13 jaar ik heb ze nog een hele tijd bij me denk ik dan. Maar is dat zo het kan morgen zomaar afgelopen zijn, en dat geld voor iedereen. Ik heb gelijk mijn ma gebeld dat ik zondag kom knippen. Mijn vader hoef ik nooit te knippen want hij vindt dat ik het niet kan mijn vader is een echte doe het zelf maar. Pa knipt zijn haar altijd zelf, en dat deed hij bij ons vroeger ook, kun je na gaan hoe wij er hebben uitgezien! Niet dus!


Zitten we aan de koffie zegt mijn pa, zeg luister eens Jan jij gaat straks ma knippen, dan kun je mij ook gelijk knippen. Stom verbaast met een lach zeg ik tegen hem maar dat kan ik toch helemaal niet. Ik had het er maar druk mee op zondag. Het was gezellig en met een goed gevoel ging ik weer naar huis. Pa en ma hadden de kinderen en Monique gezien en waren geknipt. En elke keer neem ik me voor om snel weer langs te gaan ik kan het nog, maar Lenie niet meer!

IETS OM OVER NA TE DENKEN!